Orta Asya Seyir Defteri (Yaz 2023) 1. Bölüm Özbekistan; Urgenç, Nukus. (Fotoğraf Gezi Kültürü)

03 Temmuz 2023 – Pazartesi

Sonunda, pandemiden sonra ilk yurtdışı tatiline çıkıyorum. Geçen sene eşim Gülten Güney Afrika turu yapmıştı fakat ben bazı durumlardan dolayı gidememiştim. Şimdi şeytanın bacağını kırıyorum. Uçağımız 01:15 ‘te İstanbul Havaalanından direk Urgenç’e uçacak. Havaalanı İstanbul’a, özelikle de Anadolu yakasına epey uzak. Ulaşmak için Kadıköy’den 21:30’da Havaist’e biniyoruz. Hem Pazar günü hem de bayram olmasından dolayı yollar boş. Bir saatte varıyoruz. Ulaşım ücreti her şey gibi epey artmış. 124 TL/Kişi. Kısa bir süre önce bu paraya Çanakkale’ye otobüsle gidiyordum. Neyse, havaalanında 150 TL olan harcımızı da ödeyerek Check-In’imizi yaptırıyoruz. (Harç için artık otomatik makinalar yapmışlar. Tam 60 yıldır bir konan, bir kaldırılan, bir arttırılan, bir azaltılan bu harcın kesin kalıcılığının bir işareti.)

Bu gezi her zaman (çoğunlukla) olduğu gibi bir tur değil. Eskisinden biraz daha genişletilmiş bir grup arkadaşın seyahati. Ekip yedi kişi, Gülten, Hamit, Ayçin, Uras, Reyan, Öykü ve ben. Herkes bizden erken gelmiş. Buluşuyoruz. Uçak zamanında kalkıyor ve yine sorunsuz bir uçuş ile Türkiye saati ile 07:30 ‘da Urgenç’e iniyor. Hızlıca pasaport kontrolünden geçip dışarı atıyoruz kendimizi. Sabahın serinliği karşılıyor bizi. Burası büyük Horasan bölgesinde kalan şehirlerden. Belki Türkçe olarak biz en yakın yerlerden biri. Bir taksi bulmaya çalışıyoruz. Hedefimiz hemen Nukus’a gitmek, yol uzun 200 km falan. Bir taksi buluyoruz, Hamit Rusça başlıyor konuşmaya. “80$ diyorlar” diyor bana. “Pahalıymış be oğlum” diye ben cevap verirken taksici “Türk müsünüz?” diye soruyor ve biz kardeşiz deyip 70’e düşüyor. Aynı fiyattan bir taksi daha çağırıp yola çıkıyoruz.

Tabii buna yol denirse, epey kötü. Yolculuk taksici ile çat pat Türkçe konuşarak yaklaşık üç saat sürüyor.

İki gün kalacağımız otel, hostel her neyse önünde iniyoruz. Günlük 60$ ‘dan iki günlük ödememizi yapıp odalara çekiliyoruz. Saat burada 11’e geliyor. Çok yorgunuz, birkaç saat dinlenip çıkmak üzere sözleşiyoruz. Çıkıp, Pazar denilen yere gidiyoruz. Fakat para bozdurmak lazım. Uzun aramalar ve soruşturmalardan sonra bir banka bulup, 1 doları 11520 SOM ’dan bozduruyoruz. Sonra tekrar pazardayız.

Epey dolanıyoruz. Yöresel, genelde hamur yoğunluklu şeylerden tadıyoruz. İnsanlar bizimle çok ilgili. Onlarca kişi soruyor nereli olduğumuzu. Türkiye, İstanbul deyince mutlu oluyorlar. Fotoğraflar çekiyoruz. Pazarda çalışan veya alışveriş yapan çoğunlukla kadınlar.

Bir yere gidip bir şey yiyeceğiz ama niyet ettiğimiz Özbek pilavı bitmiş, Özbek mantısı da yok. Neyse epey buralardayız nasıl olsa yeriz deyip yeşil çay, farklı bir mantı ve şaşlık (şiş kebap) ile doyuruyoruz karnımızı. Otele dönerken bir marketten bira ve votka alıyoruz. Otelde hep beraber oturup yarının planlarını yaparken içkilerimizi içiyoruz. Yarın kalkış 08:00’de.

Bugün 10,083 adım atmışım.